Aantal zorgmeldingen gaat weer omhoog

Het aantal meldingen dat wij bij Veilig Thuis maken van mogelijke mishandeling of verwaarlozing, is in 2021 weer iets gestegen, naar 363. In het eerste coronajaar 2020 daalde dit aantal plotseling sterk naar 330, komend vanaf 439 in 2019.

Die daling kwam vermoedelijk doordat wij in 2020 veel minder ambulanceritten maakten als gevolg van de pandemie en daardoor minder bij mensen thuis kwamen. Zodoende zagen onze hulpverleners ook minder signalen van bijvoorbeeld partnergeweld, kindermishandeling en ouderenuitbuiting. En als we minder zien, kunnen we ook minder melden. Maar daarmee is het niet weg.

Er is namelijk geen reden om aan te nemen dat deze verschijnselen afnemen, integendeel. De politie zag in coronatijd juist een stijging optreden van problemen ‘achter de voordeur’. En die is ook verklaarbaar: door gedwongen isolatie en schoolsluiting nam de stress in veel huishoudens toe. Daar waar toch al sprake is van bijvoorbeeld gedrags-, relatie- of psychische problemen, kan onder die omstandigheden makkelijker de grens worden overschreden naar geweld en mishandeling.

Sinds 2013 zijn wij verplicht om het te melden als wij vermoeden dat er problemen spelen in de privésituatie van patiënten. Het kan bijvoorbeeld gaan om verwondingen die mogelijk van geweld afkomstig zijn, maar het kan ook zo zijn dat ambulancemedewerkers getuige zijn van vervuiling in huis, middelenmisbruik in aanwezigheid van kinderen, afhankelijkheid en eenzaamheid, gebrek aan eten en kleding, enzovoort. Met ondersteuning van onze speciale aandachtsfunctionarissen maken wij dan een zogeheten zorgmelding. Niet om te klikken, maar om Veilig Thuis de situatie te laten beoordelen en eventueel hulp op gang te brengen. Achteraf zijn de betrokkenen vaak dankbaar, omdat ze zelf geen oplossing of uitweg zagen.

We zijn blij dat onze ambulancemedewerkers weer meer signalen oppikken. We blijven onze medewerkers scholen en stimuleren om te herkennen dat er mogelijk iets aan de hand is in huishoudens of relaties. Want de bijzondere positie dat wij bij mensen thuis over de vloer komen op de meest kwetsbare momenten, brengt voor ons een bijzondere verantwoordelijkheid met zich mee. Het motto van onze aandachtsfunctionarissen is niet voor niets: ‘Horen, zien… en zwijgen is geen optie’.

(Foto: Shutterstock.)