Ruben in de voetsporen van vader Dick

Wanneer zijn vader vroeger de ambulance mee naar huis had tijdens ‘reservediensten’, was de kleine Ruben van den Herik niet weg te slaan voor het raam. “Hij zat úren op z’n knieën alleen maar naar die ambulance te turen”, vertelt vader Dick lachend. Ruben herinnert het zich zelf ook: “Ik vond het zo spannend, ik wilde dat werk later óók doen.” Nu is het moment dan daadwerkelijk gekomen. Komende maand treedt Ruben (24) bij ons in dienst, om aan de opleiding tot ambulancechauffeur te gaan beginnen.

Binnen onze organisatie werken al diverse ‘setjes’ broers, zwagers en zelfs levenspartners, maar een ouder-kindcombinatie is nieuw. Dick (50) werkt nog steeds bij ons als ambulancechauffeur. Hij begon zelf ook op z’n 24e en maakte tussentijds een uitstapje van tien jaar naar de brandweer, om in 2014 weer terug te keren. Maar hij is nog steeds vrijwilliger bij de Papendrechtse brandweer, evenals Ruben! “Ik ben enorm trots”, zegt Dick. “Het is toch heel mooi wanneer je zoon in jouw voetsporen treedt, zelfs in twee beroepen?”

(De tekst gaat verder onder de foto.)

De leeftijd van 24 jaar is tegenwoordig best jong om te mogen beginnen als ambulancechauffeur. Doorgaans verlangen we iets meer (levens)ervaring voor dit zware en verantwoordelijke werk. Maar, met zes jaar zorgervaring én zes jaar brandweerervaring, had Ruben objectief gezien uitstekende papieren. Hij werkt op dit moment nog als verzorgende in de ouderenzorg bij Rivas, een vak dat hij al heel vroeg bewust koos als opstapje naar zijn komende carrière.

Een ambulancechauffeur is niet alleen verantwoordelijk voor het snelle, veilige en comfortabele vervoer van de patiënt, de ambulanceverpleegkundige en zichzelf. Hij of zij vormt met de verpleegkundige ook een hecht team dat de zorg voor de patiënt op zich neemt. Daarbij horen allerlei ondersteunende verpleegkundige handelingen en vaardigheden. Bij grotere incidenten heeft de ambulancechauffeur tevens een vast omschreven rol in de coördinatie van de hulpverlening. Vanzelfsprekend is hij of zij daarnaast geschoold in gevorderde rijtechnieken en het rijden met een voorrangsvoertuig.

Ruben komt te werken op de ambulancepost Zwijndrecht, Dick werkt deels vanuit de post Dordrecht en deels vanuit Papendrecht. Toch is de kans aanzienlijk dat vader en zoon elkaar bij grotere inzetten of in het ziekenhuis regelmatig gaan tegenkomen. En is het niet met hun ambulances, dan zal het vast wel bij de brandweer zijn.

Circa 2001: Ruben poseert trots – in het veel te grote uniform van zijn vader – bij de ‘magische gele bus’ voor zijn ouderlijk huis…

… en de ‘remake’ anno 2018, maar nu ‘voor het eggie’.