Koelbloedige 112-melding door 11-jarige Melanie

Een kind dat 112 moet bellen voor een noodsituatie thuis, is meestal in paniek en kan geen heldere melding doen. Bij Melanie Janssen uit Hardinxveld-Giessendam ligt dat net even anders. Toen haar moeder vorige week onwel werd, bedacht de dappere 11-jarige zich geen moment en belde meteen het alarmnummer. In de meldkamer in Dordrecht stond centralist Ton Lagendijk versteld. “Ik heb in mijn tien jaar in dit vak nooit eerder meegemaakt dat een kind zó duidelijk en adequaat reageerde op mijn vragen. De rust waarmee Melanie mij aan de benodigde informatie hielp, had in een andere situatie beslist levensreddend kunnen zijn.” 

Eenmaal in het ziekenhuis bleek het met moeder Leontien gelukkig mee te vallen, maar daar leek het aanvankelijk niet op. Ze had plots erge pijn op de borst. Lagendijk stelde via de telefoon onder meer een vraag over die pijn. Hij hoorde Melanie uit zichzelf aan haar moeder vragen om de pijn weer te geven op een schaal van 1 tot 10. Lagendijk: “Ik had haar dat niet op die manier gevraagd, maar zij hanteerde tot mijn grote verbazing zelf de officiële pijnscore.” Hoe Melanie hiervan op de hoogte was, weet ze zelf ook eigenlijk niet precies. “Ik denk dat ik het bij Traumacentrum op tv heb gezien”, klinkt het nuchter. 

(De tekst gaat verder onder de foto.)

De ambulancebemanning die zich naar het huis spoedde, stond nóg een verrassing te wachten. Daar stond namelijk de 8-jarige zus van Melanie, Sylvana, klaar bij de deur om deze open te doen en de hulpverleners snel naar de juiste plek te begeleiden. Zo veel koelbloedigheid was voor Lagendijk reden om de familie uit te nodigen voor een leerzame rondleiding in de meldkamer (zie de foto). Vader, moeder, Melanie en Sylvana kregen vanmiddag onder meer te zien hoe de centralisten meldingen binnenkrijgen en wat zij daarna doen om een ambulance op pad te sturen. Ook werden de meiden verrast met een goodiebag. Lagendijk: “Jullie zijn hopelijk een voorbeeld voor andere kinderen. Jullie hebben ons enorm goed geholpen.” 

Ook de ouders zijn trots. “We hebben dit eigenlijk nooit met ze geoefend”, vertelt moeder. “Maar ik kijk zelf graag naar hulpverleningsprogramma’s en de meiden kijken tegenwoordig wel eens mee.” Op het moment van het noodgeval zei ze tegen haar dochter dat zij opa en oma wel moest bellen, maar niet de ambulance. Melanie besloot naar eigen inzicht om dat toch te doen. “Je kunt je gelukkig prijzen met zo’n eigenwijze dochter”, zegt centralist Lagendijk. “Het had voor hetzelfde geld heel ernstig kunnen zijn.” En tegen Melanie zegt hij: “Ik zou willen dat alle meldingen zo verliepen als die van jou!”